Wiemy, że otyłość jest poważnym problemem i mówimy o niej coraz więcej również w kontekście zdrowia dzieci. Do niedawna mówiliśmy o otyłości jako o defekcie kosmetycznym – dziś mówimy o jednostce chorobowej. Do niedawna mówiliśmy, że nie ma czego zaproponować tym pacjentom – teraz te opcje już mamy. Jakie to są możliwości i jakie rodzi to potrzeby?
Rzeczywiście, o otyłości mówimy jako chorobie, dlatego, że otyłość skraca długość życia. Światowa Organizacja Zdrowa określiła otyłość jako jako chorobę. Mówimy więc o chorobie otyłościowej i to nazewnictwo bardziej sugeruje pacjentowi, że jest to choroba, a chorobę należy leczyć. Rozpoznanie i profilaktyka powinny być wyrażane w wieku wczesnym, czyli dziecięcym. Dzieci powielają schematy rodziców i tak naprawdę od rodziców zależy styl życia ich własnych dzieci.
Natomiast co do leczenia – mamy opcje farmakologiczne i niefarmakologiczne, ale przede wszystkim trzeba rozpocząć od zmiany stylu życia, od zmiany sposobu żywienia, od zwiększenia aktywności fizycznej i wdrożenia farmakoterapii. Leczenie bariatryczne jest na samym końcu łańcuszka terapeutycznego u wyselekcjonowanych pacjentów – w tej grupie, której rzeczywiście to leczenie przyniesie korzyść. Nie każdy pacjent otyły powinien być leczony operacyjnie.
