– Chcemy zbudować krajowe partnerstwo międzysektorowe, które będzie wytwarzało ścieżki i mechanizmy współdziałania między różnymi resortami i sektorami biznesu, społecznym i nauki – wskazała Marta Pawłowska.
Działania mają zmierzać do zmniejszenia częstotliwości występowania otyłości nie tylko jako problemu zdrowotnego, ale i społecznego oraz ekonomicznego. Dodatkowym zadaniem, jakie postawili sobie twórcy strategii było sformułowanie celu szczegółowego. Chodzi o redefinicję ról i zadań organów centralnych w obszarze redukcji otyłości. Zespół ekspercki wzorował się na doświadczeniach innych krajów, w szczególności strategii rządu hiszpańskiego, ogłoszonej w czerwcu 2022 roku.
– W naszym planie za absolutnie równoważne uważamy działania w obszarze profilaktyki, jak i diagnostyki i leczenia choroby otyłościowej. Rekomendujemy, by w pierwszej dekadzie działania profilaktyczne skupić na grupie do 18. roku życia. Jeśli chodzi o skuteczną diagnostykę, leczenie i profilaktykę wtórną – od początku działaniami powinny być objęte wszystkie grupy wiekowe – dodała Marta Pawłowska.
Dwoma kluczowymi filarami przyjętego modelu mają być odgórne przywództwo i oddolna mobilizacja wsparcia.
– Całą koncepcję strategii spróbowaliśmy oprzeć na znanej powszechnie stosowanej filozofii ekostystemów, czyli bardzo silnie związanych ze sobą elementów, będących w relacji przyczynowo-skutkowej. Ekostystem Stop otyłości opiera się na ogniwach, które będą wpływały na ograniczanie środowiska, które generuje i eskaluje ryzyko otyłości, rozwój kompetencji profilaktyki, nakierowanych na żywienie czy aktywność fizyczną oraz sen i odpoczynek. Po trzecie – zapewnienie dostępu do powszechnej diagnostyki i leczenia – wskazała dr Małgorzata Gałązka-Sobotka, dyrektor Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego.
Zgodnie z wynikami tegorocznej kontroli Najwyższej Izby Kontroli, w naszym kraju na otyłość choruje już ponad 9 milionów osób. Choroba oraz jej powikłania mogą znacząco skrócić życie Polaków – wg szacunków OECD średnio o 3 lata i 10 miesięcy.
Nadwaga i otyłość mają i będą miały nie tylko poważne konsekwencje zdrowotne, ale także społeczno-ekonomiczne. Według szacunków OECD, w ciągu 30 lat z powodu chorób wywołanych otyłością Polska straci ok. 108 mld zł (4,1 proc. PKB), tj. średnio ok. 3,6 mld zł rocznie (ok. 0,14 proc. PKB). Najwyższa Izba Kontroli wskazuje z kolei, że w 2022 r. koszty bezpośrednie związane z otyłością mogły stanowić ponad 9 mld zł, a pośrednie prawie 27 mld zł – przy całkowitych wydatkach NFZ na ochronę zdrowia w wysokości 133,6 mld zł.
