W piśmie skierowanym do RPP prezes NRL podkreśla konieczność analizy wpływu braku znajomości języka polskiego przez lekarzy na respektowanie praw pacjenta m.in. do informacji o stanie zdrowia, zgody na leczenie oraz dokumentacji medycznej.
– Dobra znajomość języka polskiego przez osobę, która wykonuje w Polsce zawód lekarza, wydaje się niezbędna i oczywista, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę, że wymóg odpowiedniej znajomości języka polskiego ustawodawca wprowadził nawet wobec osób ubiegających się o możliwość wykonywania w Polsce innych zawodów medycznych, o których mowa w ustawie z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych, tj. np. higienistki stomatologicznej, opiekuna medycznego, optometrysty, podiatry, protetyka słuchu. Osoby wykonujące te zawody medyczne mają obowiązek posługiwać się językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania danego zawodu medycznego, trudno zatem zrozumieć, dlaczego zawód o znacznie wyższym poziomie odpowiedzialności za zdrowie pacjentów, jakim jest zawód lekarza, miałby być z tego wymogu zwolniony – zauważa prezes NRL.
Samorząd lekarski wielokrotnie zwracał uwagę, że zgody Ministra Zdrowia na warunkowe wykonywanie zawodu (w trybie art. 7 ust. 9 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty) lub na wykonywanie zawodu z określonym zakresem czynności zawodowych, okresem i miejscem zatrudnienia w podmiocie leczniczym (w trybie art. 7 ust. 2a ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty) bez rzetelnej weryfikacji kompetencji językowych kandydatów do zawodu lekarza, prowadzić może do naruszenia istotnych praw pacjenta.
Prezes NRL zaapelował o zajęcie przez Rzecznika Praw Pacjenta kierunkowego stanowiska co do wymogu znajomości języka polskiego jako elementu służącego zapewnieniu pacjentom przestrzegania ich praw.
