Jakie błędy i zagrożenia w pakiecie onkologicznym widzą lekarze? O to zapytaliśmy Jacka Łuczaka, który jest członkiem Zarządu Głównego Kolegium Lekarzy Rodzinnych.
1. Zastrzeżenia merytoryczne
Cały materiał przygotowany przez urzędników Ministerstwa Zdrowia, jest tak naprawdę zastraszająco słaby merytorycznie. Nie widać w ogóle, to co jest normalne w krajach UE, ręki ekonomistów. Ludzie ci powinni odegrać znaczącą rolę, jeśli nie decydującą. To jest materiał przygotowany pospiesznie, merytorycznie słaby. Obawiam się, że w tym kształcie może się w ogóle nie nadawać do wdrożenia. Może się okazać, że spowoduje on zamieszanie, potem zapał będzie gasł, aż okaże się, że trzeba go odłożyć...
2. Brak pilotażu
Jedna szczegółowa rzecz, która się w tych propozycjach rzuca, to kuriozalny ładunek biurokracji. Niezrozumiałe i nie do przyjęcia w innych krajach jest pominięcie pilotażu. To jest tak duże przedsięwzięcie, jesteśmy dużym krajem, istnieje więc obowiązek, by rozpocząć to, robiąc pewne doświadczenie np. wykorzystując jedno województwo wdrożyć to i zobaczyć jak działa. Jeśli okaże się, że koncepcja jest błędna, można z niej zrezygnować. Jeśli nadaje się do poprawiania, można na podstawie doświadczenia zdobytego na małym obszarze i mniejszej grupie ludzi, te doświadczenia spożytkować, poprawić błędy i jakość. Tego zaniechano z powodów, które dla mnie osobiście są nieznane.
3. Pominięto Cancer Plan
Niezrozumiałe dlaczego pominięto i zlekceważono Cancer Plan. Przypomnę, że wokół tej strategii odbyło się duże spotkanie z udziałem pana premiera, ministra i wszyscy uważali, że dokument jest dużym osiągnięciem. Z tej pracy Ministerstwo nie skorzystało, co właśnie może budzić pewne zdziwienie i być niezrozumienie.
4. Szkolenia dla lekarzy rodzinnych
Ministerstwo nas obdarowało kształceniem, które zostało przygotowane w pośpiechu i nie brało pod uwagę, że lekarze rodzinni są specjalistami, kształconymi na studiach medycznych przez co najmniej sześć lat (w tej chwili pięć). Są kształceni w ramach zdobywania specjalizacji, to jest trudna rezydencka i nierezydencka edukacja kończąca się poważnym egzaminem. Są wreszcie kształceni ustawicznie z udziałem Naczelnej Rady Lekarskiej i środowiska onkologów. Z Januszem Mederem prowadziliśmy kształcenie lekarzy rodzinnych właśnie w tej dziedzinie, powstały znakomite produkty elektroniczne w czasie tego szkolenia i gdyby doszło do porozumienia z Ministerstwem można by było np. część tych gotowych materiałów elektronicznych dostosować do dzisiejszej sytuacji i wykorzystać. To kompletnie zlekceważono. A teraz najlepiej byłoby, żeby lekarze szybko i to najlepiej z całej Polski zjechali się do Centrum Onkologii. Tam mają pokryte koszty podróży i w dni wolne od pracy, a więc za cenę swojego czasu wolnego, mają być tam szkoleni. Ale naszym zdaniem nie zapewniono odpowiedniego przygotowania tego kształcenia. Uważamy również, że nie powinno być to kształcenie centralne, tylko regionalne, po to, by lekarze współpracując na warsztatach z onkologami, poznawali te lokalne warunki. By jednocześnie poznawali lokalne warunki, czy regionalne z którymi będą współpracować przy przekazywaniu pacjentów. Z tego wszystkiego zrezygnowano.
Zatem, w podsumowaniu, uważamy że jest to zła propozycja współpracy. Liczymy na to, że ktoś, nie wiem może Platforma Obywatelska, czy pani Kopacz, spowodują, że Ministerstwo Zdrowia się obudzi, bo w środowisku nie ma złych wilków, jest tylko wspólna obawa i troska o to, że Polacy ciągle nie mają takiej opieki onkologicznej jaką moglibyśmy im zapewnić. My nie jesteśmy w stanie dostatecznie wpłynąć na Ministerstwo, by ta nasza współpraca i zrozumienie wpłynęły na jakość produktów, które reformują system.
