Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw zawiera zmiany siedmiu ustaw tj.:
1) ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 551, z późn. zm.);
2) ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790, z późn. zm.);
3) ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1977, z późn. zm.);
4) ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 2053, z późn. zm.);
5) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 836 oraz z 2022 r. poz. 974);
6) ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz. U. z 2022 r. poz. 168 i 1344);
7) ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583, z późn. zm.).
Głównym celem ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw, jest wdrożenie do przepisów prawa krajowego regulacji wynikających z przepisów art. 7 ust. 1, art. 33 ust. 1, art. 41 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1, 1a i 2 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.), w zakresie dotyczącym wykonywania zawodu przez pielęgniarki i położnej.
W ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej zmienione zostały przepisy obejmujące m.in. kwestie:
1) swobody świadczenia usług – uprzednie oświadczenie składane w przypadku przeniesienia się usługodawcy;
2) uznawania na podstawie przepisów o koordynacji minimalnych wymogów w zakresie kształcenia: prawa nabyte pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną, procedury uznawania dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji położnych oraz prawa nabyte położnych.
Zmiany do ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz do ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych dotyczą kwestii badań klinicznych. W przypadku zmian do ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, mają one na celu również wprowadzenie do ustawy – określającej podstawy prawne zakresu działania Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych – przepisów umożliwiających podejmowanie czynności w zakresie weterynaryjnych produktów leczniczych na podstawie przepisów rozporządzenia 2019/6 Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych i uchylającym dyrektywę 2001/82/WE (Dz. Urz. UE L 4 z 07.01.2019, str. 43, z późn. zm.).
W przypadku zawartych w ustawie zmian do ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, mają one na celu m.in. stworzenie krajowych przepisów kompetencyjnych dla organów właściwych w sprawach dopuszczania do obrotu oraz nadzoru nad wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem weterynaryjnych produktów leczniczych oraz przepisów umożliwiających pobieranie opłat za czynności przeprowadzane w tym zakresie, w związku z rozpoczęciem stosowania od dnia 28 stycznia 2022 r. przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych i uchylającego dyrektywę 2001/82/WE (Dz. Urz. UE L 4 z 07.01.2019, str. 43, z późn. zm.)
Ponadto ustawa wprowadza zmiany w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz ustawie z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty polegające na rezygnacji z przeprowadzenia Państwowego Egzaminu Fizjoterapeutycznego oraz Państwowego Egzaminu z Ratownictwa Medycznego, co w założeniach ma umożliwić szybszy dostęp do zawodu fizjoterapeuty oraz ratownika medycznego.
Ustawa wprowadza także zmiany do ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583, z późn. zm.). W ustawie o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, dodane zostały przepisy uprawniające do otrzymania pomocy, o której mowa w art. 12 ust. 1 ustawy (możliwość udzielenia pomoc o charakterze socjalnym) oraz opieki medycznej, o której mowa w art. 37 ust. 1 (prawo obywateli Ukrainy do świadczeń opieki zdrowotnej na terytorium RP), osobom, które odniosły obrażenia w wyniku działań wojennych prowadzonych na terytorium Ukrainy, niespełniającym warunków, o których mowa w art. 2 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, i nieuprawnionym do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie innych przepisów lub umów międzynarodowych, które zostały przetransportowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem zmian do ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa które wejdą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 18 lipca 2022 r.
Źródło: Prezydent.pl
