W związku ze zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych w Warszawie na bieżąco śledzi publiczne zobowiązania poszczególnych partii politycznych dotyczące ochrony zdrowia. Zdaniem OZPiP przekazy polityków są ogólne. OZPiP wobec tego postanowił skierować zapytania do poszczególnych komitetów wyborczych.
OZPiP zdiagnozował z punktu widzenia potrzeb pacjentów oraz naszej grupy zawodowej najważniejsze cele, jakie powinny być osiągnięte lub utrzymane w najbliższej czteroletniej kadencji. Oto niektóre z nich:
1. Wzrost nakładów na cohronę zdrowia
OZPiP oczekuje zwiększenia finansowania świadczeń ochrony zdrowia docelowo od 2022 r. co najmniej do poziomu 6,8 proc. PKB liczonego jako prognoza rzeczywistego PKB w danym roku kalendarzowym oraz przyspieszenia finansowania w okresie dojścia do poziomu oczekiwanego.
2. Promowanie szpitali za spełnianie norm technicznych, norm zatrudnienia oraz posiadanie certyfikatów
OZPiP oczekuje wymuszenia zmiany przepisów w zakresie finansowania przez NFZ świadczeń zdrowotnych w kierunku promowania wyższym kontraktem tych szpitali, które wykażą się przy oferowaniu świadczeń spełnianiem wyższych niż minimalne wymagane przez przepisy norm technicznych i wyposażenia, norm w zakresie zatrudniania pracowników medycznych o odpowiednich specjalnościach, a także posiadania certyfikatów potwierdzających jakość leczenia.
3. Respektowanie norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych
OZPiP oczekuje potwierdzenia, że nie będą zmieniane ani odraczane w czasie ogłoszone już normy zatrudnienia pielęgniarek i położnych w lecznictwie szpitalnym oraz opiece psychiatrycznej i leczeniu uzależnień, a także, że w przyszłej kadencji wprowadzone zostaną normy zatrudnienia w pozostałych rodzajach świadczeń gwarantowanych.
4. Właściwa wycena stawek za świadczenia medyczne
Konieczna jest szybka analiza wyceny jednostkowych świadczeń medycznych, jakie kontraktuje NFZ. Przeważająca część wycen jest zaniżona w porównaniu do kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców, co pogarsza jakość opieki nad pacjentami.
5. Wzrost nakładów na podmioty typu Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze, Domy Pomocy Społecznej oraz rozwój opieki długoterminowej i stacjonarnej
Wstydem dla Polski jest kompletnie zapomniane i niedofinansowane lecznictwo w Zakładach Opiekuńczo-Leczniczych, a także funkcjonowanie Domów Pomocy Społecznej. Z każdym rokiem problem w tej dziedzinie będzie narastał, a żadna dotąd partia polityczna nie przedstawiła kompleksowego, wieloletniego programu wzrostu nakładów finansowych na tę sferę lecznictwa i opieki, przy przerażających wskaźnikach demograficznych.
6. Rozdzielenie, wyodrębnienie i oddzielne rozliczanie w kontraktowaniu świadczeń POZ środków finansowych na diagnostykę i leczenie w POZ.
Kosztem pacjentów tworzone są oszczędności w maksymalnym ograniczaniu diagnostyki pacjentów. Skoro wynagrodzenie POZ jest płacone łącznie przez NFZ, to najprostszą oszczędnością, jaką mogą POZ wygenerować, jest niekierowanie pacjentów na badania. To nieracjonalne wydatkowanie środków publicznych. Brak diagnostyki w początkowym okresie choroby generuje konieczność znacznie większych wydatków w przyszłości na leczenie za późno wykrytych schorzeń.
7. Ujednolicenie dokumentacji medycznej i kompleksowa cyfryzacja doumentacji medycznej
W skali kraju powinna obowiaąywac jednolita dokumentacja medyczna pacjenta oczywiście prowadzona w wersji cyfrowej, dostępna dla pacjenta.
