Prezydent Andrzej Duda podpisał Ustawę z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw.
Głównym celem ustawy jest wprowadzenie zmian ustalonych we wspólnym stanowisku Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia, przyjętych w dniu 5 listopada 2021 r. przez stronę rządową, stronę reprezentatywnych central związkowych oraz stronę reprezentatywnych organizacji pracodawców. Wprowadzone do ustawy zmiany dotyczą m.in:
1) dodania do definicji ustawowych pojęć: „stażysta” i „rezydent”;
2) zmiany terminu z 1 lipca 2021 r. na termin do dnia 1 lipca 2022 r., wyznaczonego dla podmiotu leczniczego na dokonanie podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem warunków określonych w tym przepisie;
3) dodania wyłączania w odniesieniu do wynagrodzeń zasadniczych stażystów i rezydentów, wskazującego, że ich wynagrodzenie zasadnicze określa minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zapewniając podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego stażysty i rezydenta do poziomu najniższego wynagrodzenia zasadniczego ustalonego w sposób określony w art. 3 ust. 1 o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych;
4) uchylenia z ustawy przepisu zgodnie którym ustalony w drodze porozumienia albo zarządzenia sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego osoby zajmującej stanowisko pielęgniarki lub położnej uwzględnia wzrost miesięcznego wynagrodzenia danej pielęgniarki albo położnej dokonany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
5) zmiany art. 5 ustawy w celu powiązania określanych w porozumieniu albo zarządzeniu zasad wynagradzania pracowników innych niż pracownicy działalności podstawowej, ze średnim wzrostem wynagrodzeń w danym podmiocie leczniczym, w taki sposób, aby wynagrodzenia tych osób uwzględniały wysokość odpowiadającą adekwatnemu średniemu wzrostowi wynagrodzenia w danym podmiocie w ustalonym okresie;
6) dodanie do ustawy art. 5a, na podstawie którego od dnia 1 lipca 2022 r. w umowie o pracę pracowników wykonujących zawód medyczny lub pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny wskazuje się, do której grupy zawodowej określonej w załączniku do ustawy jest zaliczone zajmowane przez pracownika stanowisko pracy;
7) uchylenie art. 6 ustawy gdzie określono maksymalny limit wydatków w latach 2017‑2027 z budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy z tytułu wzrostu kosztów związanych ze specjalizacją oraz realizacją staży podyplomowych lekarzy i lekarzy dentystów;
8) nadaniu nowego brzmienia załącznikowi do ustawy, ze zmodyfikowanym podziałem pracowników wykonujących zawód medyczny oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny oraz nowymi podwyższonymi wysokościami współczynników pracy przypisanych do poszczególnych grup zawodowych.
Ustawa wprowadza również zmianę do ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, w której modyfikuje upoważnienie ustawowe do wydania rozporządzenia określonego w art. 16j ust. 5 tej ustawy. Zmianie ulegają wytyczne do wydania rozporządzenia określającego wysokość wynagrodzenia zasadniczego lekarzy rezydentów poprzez wyraźne wskazanie konieczności brania pod uwagę przy wydawaniu rozporządzenia wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego określanego przepisami ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
W zmianach do ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ustawa wprowadza przepisy, na mocy których rozszerza się zakres uprawnień Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, o kompetencję do dokonywania, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, analizy dotyczącej zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej i rekomendacji w zakresie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w związku z nadzwyczajnym wzrostem kosztów udzielania tych świadczeń, w szczególności wzrostem najniższego wynagrodzenia określanego przepisami powszechnie obowiązującymi. Ustawa zawiera również zmiany poszerzające zakres danych jakie pozyskiwać będzie Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji w związku z koniecznością prowadzenia ww. analiz i raportów.
Ustawa zobowiązuje Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji do wydania w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy rekomendacji, w zakresie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w związku ze wzrostem najniższego wynagrodzenia wprowadzanego niniejszą ustawą.
W art. 4 ustawy uregulowane zostały szczegółowe przepisy przejściowe dotyczące terminów na zawarcie stosownych porozumień, lub zarządzeń w sprawie sposobu podwyższenia wynagrodzenia oraz termin na dostosowanie przez strony umów o pracę w przypadku pracowników wykonujących zawód medyczny lub pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
Źródło: Prezydent.pl
