W środę podczas posiedzenia senackiej komisji zdrowia przegłosowano kilka poprawek do ustawy o wynagrodzeniach minimalnych pracowników ochrony zdrowia. - Komisja opowiedziała się za przyjęciem ustawy o minimalnych wynagrodzeniach uwzględniając do niej poprawki m.in zakładające podwyższenie współczynników pracy o 0,3. Satysfakcjonuje nas ta decyzja. Jest to ukłon w stronę ciężko pracujących osób - powiedziała Medexpressowi prezes NIPiP Zofia Małas.
W czwartek o godz. 12. senat rozpatrzy sprawozdanie komisji zdrowia o ustawie o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw - Mam nadzieję, że senat zaakceptuje wniesione poprawki. Jeśli tak się stanie, to dalej ustawa będzie procedowana w sejmie - wyjaśniła Małas.
Pielęgniarki zamierzają przeprowadzić kampanię wśród parlamentarzystów, podczas której przedstawią raport NIPiP na temat fatalnej sytuacji pielęgniarek i położnych. - Przechodzimy armagedon. Z raportu wynika, że największy liczbowo przedział wiekowy wśród pielęgniarek to 51–60 lat, który obejmuje 83 129 pielęgniarek, co stanowi 35,8% liczby zatrudnionych. Mimo nabycia uprawnień emerytalnych ciągle pracuje w zawodzie aż 63 120 pielęgniarek (przedziały 61–70 i przedział pow. 70 lat). Stanowi to 27,2% ogółu zatrudnionych. W przypadku położnych największy liczbowo przedział wiekowy to również przedział 51–60 lat, który obejmuje 10 094 zatrudnionych położnych. Stanowi to 35,8% zatrudnionych położnych. Osoby pracujące pomimo uzyskania uprawnień emerytalnych stanowią 23,5% i jest ich 6 683 - powiedziała Małas.
- Mam nadzieje, że każdy poseł zapozna się z raportem i zagłosuję za przyjęciem ustawy o minimalnych wynagrodzeniach z przyjętymi poprawkami - dodała.
Przypomnijmy:
8 czerwca Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych przedstawiła raport dotyczący aktualnej sytuacji kadrowej w zawodach pielęgniarki i położnej w Polsce. Raport wskazuje strukturę wieku zatrudnionych pielęgniarek i położnych z podziałem na województwa.
Z raportu wynika, że statystyczna pielęgniarka, położna żyje krócej niż statystyczna Polka. Bardzo niepokojącym zjawiskiem jest niska średnia wieku zgonu pielęgniarek i położnych. Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych, po analizie danych otrzymanych z rejestru PESEL za okres ostatnich pięciu lat, wyliczyła, iż średnia ich wieku w chwili zgonu to tylko 61,5 roku. Są to dane znacznie niższe niż dla całej populacji. Przypomnijmy – średnia wieku kobiet w Polsce to 81,8 lat.
Prognozę liczby pielęgniarek i położnych przygotowano w oparciu o liczbę osób, które nabędą uprawnienia emerytalne w latach 2021–2030 oraz na postawie liczby osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu. Dla potrzeb tego raportu założono, iż liczba osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu będzie wynosiła tyle samo, co w 2020 r., czyli 5693 osoby. Założono także, iż 100% osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu podejmie pracę w zawodzie. Ponieważ populacja mężczyzn w obu zawodach stanowi ok. 2% dla potrzeb tej analizy przyjęto założenie, iż nabywają uprawnienia emerytalne w wieku 60 lat.
Mimo tak optymistycznego założenia, prognoza wskazuje, iż do 2025 r. liczba zatrudnionych pielęgniarek i położnych zmniejszy się o 16 761, a do 2030 r. o 36 293.
Należy również pamiętać, iż w chwili obecnej pracę w zawodzie pielęgniarki lub zawodzie położnej wykonuje 69 585 osób, mimo uzyskania uprawnień emerytalnych. Te pielęgniarki i położne mogą w każdej chwili przejść na emeryturę.
Wnioski
Sytuacja kadrowa przedstawiona w raporcie wymaga podjęcia pilnych działań.
Niezbędnym jest zwiększenie liczby osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej.
Aby utrzymać obecny wskaźnik 5,2 na 1 tys. mieszkańców konieczne jest zwiększenie liczby absolwentów z ok 5,6 tys. do 10 tys. rocznie.
Na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo należy kształcić 20 tys. osób rocznie, aby zrealizować założenia wskazane w Polityce Wieloletniej Państwa na rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce przyjętej przez Rząd RP. Dokument ten wskazuje na konieczność podjęcia działań zmierzających do osiągnięcia w Rzeczypospolitej Polskiej wskaźnika liczby pielęgniarek na poziomie średniego wskaźnika OECD (9,4 dla 2016 r.) w okresie 15 lat.
Dla osiągnięcia tych celów koniecznym jest:
zwiększenie liczby miejsc i wydziałów na kierunku pielęgniarstwa oraz położnictwa w każdym województwie,
wprowadzenie stypendiów,
zagwarantowanie zatrudnienia po studiach,
promowanie zawodów wśród absolwentów szkół średnich.
Należy pilnie podjąć działania, które zachęcą osoby posiadające uprawnienia emerytalne do dalszego wykonywania zawodu.
Dla osiągnięcia tego celu koniecznym jest:
wydłużenie urlopów wypoczynkowych,
wprowadzenie dodatków motywacyjnych,
wprowadzenie urlopów dla poratowania zdrowia,
refundacja świadczeń rehabilitacyjnych.
Należy podjąć działania, które zapobiegną zmniejszeniu liczby pracujących pielęgniarek i położnych.
Dla osiągnięcia tego celu koniecznym jest:
wprowadzenie dodatków za pracę w warunkach szczególnych,
zapewnienie stabilnego wynagrodzenia uwzględniającego posiadane kwalifikacje i zdobyte doświadczenie zawodowe,
wprowadzenie dodatków za długoletnią pracę,
wprowadzenie dopłaty do wypoczynku,
wprowadzenie świadczeń mieszkaniowych.
Źródło: NIPiP
