Podstawową funkcją powiek jest ochrona gałki ocznej. Ale ich bardzo cienka, wrażliwa i pozbawiona stabilnej tkanki tłuszczowej skóra jest nieproporcjonalnie delikatna w stosunku do zadań jakie spełnia. Dlatego właśnie w okolicach oczu najszybciej pojawiają się widoczne oznaki starzenia się skóry, którego jednym z przejawów jest jej rozluźnienie. Uwarunkowania genetyczne mają znaczenie, ale rodzaj cery, mimika, styl życia i codzienna pielęgnacja mają znaczący wpływ na tempo starzenia się tej części twarzy. Utratę jędrności skóry powiek przyspiesza promieniowanie UV, zwłaszcza korzystanie ze słońca bez odpowiednich okularów ochronnych. Oko, by chronić się przed nadmiarem światła zmusza powieki do mrużenia. Do szybszego powstawania zmarszczek mimicznych i wiotczenia skóry przyczyniają się też nieleczone wady wzroku, zwłaszcza krótkowzroczność. Czynnikiem poważnie degradującym stan skóry powiek jest palenie i związany z tym stres oksydacyjny. Z powodu zaburzeń mikrokrążenia, szybszej degradacji kolagenu i elastyny spowodowanych substancjami toksycznymi zawartymi w papierosie zmniejsza się napięcie skóry. Nad niektórymi ruchami powiek nie mamy jednak kontroli, należą do nich mrugnięcia, których zadaniem jest dbanie o właściwy poziom nawilżenia gałki ocznej. Tak więc złe warunki atmosferyczne takie jak wiatr, suche powietrze, czy zbyt długi czas spędzany przed ekranem, prowokując powieki do częstego mrugania, wpływają na ich kondycję.
Inną przyczyną wiotczenia jest postępujące z wiekiem osłabienie tkanki mięśniowej, która coraz gorzej radzi sobie z utrzymaniem skóry powiek w napięciu. Już po 40 roku życia jest to zauważalne u większości osób. Osłabienie mięśnia dźwigacza istotnie przyczynia się do rozluźnienia gęstości skóry. To nie jedyna przyczyna. Opadanie powiek może być też spowodowane uszkodzeniem nerwów mięśnia dźwigacza, czasem jest wynikiem powikłań po zabiegu zaćmy, czasem urazów powypadkowych, czy schorzeniami neurologicznymi. Opadanie powieki – jednej lub obu naraz - może być wrodzone. W takim wypadku jest widoczne już w wieku dziecięcym. Aby wybrać specjalistę, który zajmie się korektą opadających powiek, należy rozróżnić przyczyny. Ważne jest ustalenie czy powodem jest nadmiar skóry czy inne przyczyny zdrowotne. W zależności od ich rodzaju, w celu poprawy wyglądu zastosowane zostaną odpowiednie techniki operacyjne u właściwego specjalisty.
Wśród technik przywracających młody wygląd powiek są mniej i bardziej inwazyjne. Nie da się ukryć, że w zaawansowanych przypadkach dużego nadmiaru skóry najbardziej skuteczna w odmładzaniu spojrzenia jest chirurgia plastyczna. Zwłaszcza gdy opadająca skóra powiek ogranicza widzenie. W takim wypadku często na zabieg kieruje okulista. Blepharoplastyka, czyli usunięcie fragmentów skóry powiek najskuteczniej wpływa na poprawę ich wyglądu. Przy okazji chirurg usuwa również tkankę tłuszczową znajdującą się pod powieką. W przypadku powieki górnej cięcie jest wykonywane wzdłuż jej naturalnego załamania, dlatego też z czasem blizna staje się całkowicie niewidoczna. Pełny efekt pojawia się po kilku tygodniach. Powrót do całkowitej aktywności po zabiegu zazwyczaj nie przekracza dwóch tygodni. Zabieg blepharoplastyki nie koryguje kurzych łapek, worków pod oczami ani przebarwień. Po zabiegu występuje zasinienie i obrzęk okolic oczu, dlatego trzeba przewidzieć kilka dni wolnych na rekonwalescencję, co najmniej do czasu usunięcia szwów, zwykle następuje to po 7 dniach od operacji. W zależności od metody, jaką posługuje się chirurg zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W obu przypadkach przed operacją konieczne jest wykonanie badań krwi.
Opcje leczenia niechirurgicznego, tzw. nieoperacyjny lifting powiek zaleca się osobom młodym z niedużą wiotkością i umiarkowanym nadmiarem skóry. Skuteczne jest odmładzanie skóry laserem frakcyjnym CO2, który stosuje się na okolicę pod łukiem brwiowym. Złuszcza on część skóry powieki i wywołuje zmiany w obrębie włókien kolagenowych. Po zabiegu, przez kilka dni, leczony obszar jest zaczerwieniony i podrażniony. Ostateczne efekty zabiegu z użyciem lasera widać po upływie jednego do trzech miesięcy. Ten zabieg pozwala także na widoczne zmniejszenie zmarszczek mimicznych i przebarwień. Zaleca się wykonywanie go w miesiącach jesienno – zimowych, albowiem w okresie rekonwalescencji wymagana jest całkowita ochrona skóry przed promieniowaniem słonecznym.
Kolejną z opcji jest zabieg laserem plazmowym. Plazma działa punktowo w obrębie powiek, dzięki czemu doprowadza do odparowania powierzchniowych warstw naskórka. W efekcie dochodzi do zwiększenia napięcia skóry i podniesienia powieki. Maksymalna „kurczliwość skóry jaką udaje się osiągnąć wynosi około 20%, co na powiekach oznacza zmniejszenie jej powierzchni o 2-3 mm. Taka zmiana jest zauważalna w przypadku małego obszaru, jakim jest powieka. Plazma działa punktowo na skórę, uszkadza ją termicznie, zmuszając w ten sposób tkanki do odbudowy i tworzenia nowych włókien kolagenowych. Efekt końcowy można zaobserwować po dwóch-czterech tygodniach. Napięcie skóry i jej gęstość poprawiają się. Efekty niechirurgicznych korekt powiek nie są trwałe i trzeba je po jakimś czasie powtórzyć.
W ramach nieinwazyjnej profilaktyki zaleca się jogę oczu stworzoną przez dr Batesa, która odpręża wzrok, pobudza krążenie w skórze wokół oczu i dotlenia ją. Ćwiczenia wymagają jednak czasu i regularności. Również samodzielny masaż limfatyczny okolic oka może zapobiegać przedwczesnemu tworzeniu się zmarszczek. Aby opóźnić procesy starzenia się i wiotczenia skóry na powiekach należy dbać o staranny demakijaż, bez naciągania i pocierania naskórka oraz stosować kemy nawilżające i ochronne z filtrem UV przeznaczone dla tej partii twarzy.
