Strach przed udzieleniem pierwszej pomocy jest zwykle bardziej niebezpieczny, niż jej udzielenie w niefachowy sposób. Typowych błędów można jednak łatwo uniknąć, trzeba tylko… o nich wiedzieć.
- Lód na oparzenie – błąd! Zbyt niska temperatura może spowodować dodatkowe uszkodzenia tkanek. Oparzenia I, a nawet II stopnia, należy jak najszybciej potraktować strumieniem zimnej wody (na ok. 10 minut). Błędem jest także smarowanie oparzonej skóry tłuszczem.
- Odchylanie głowy do tyłu przy krwawieniu z nosa – błąd! Jedyne, co się przez to osiągnie to połykanie krwi (a to z kolei może sprowokować wymioty). Głowę lepiej pochylić lekko do przodu, a najważniejsze dla powstrzymania krwawienia jest dość mocne uciskanie skrzydełek nosa przez 10-15 minut.
- Ogrzewanie zwichniętego stawu – błąd! Obrzęk ograniczy przyłożenie woreczka z lodem. Można też sięgnąć po lek taki jak ibuprofen, który zmniejszy dolegliwości bólowe.
- Woda utleniona na ranę – błąd! Nadtlenek wodoru jest wprawdzie skutecznym środkiem odkażającym, jednak zabija też i nasze komórki, w tym te, które odgrywają kluczową rolę w procesie gojenia się rany. Lepsze od wody utlenionej jest choćby ostrożne przemycie drobnego skaleczenia wodą z mydłem.
- Wkładanie przedmiotów między zęby osoby z atakiem padaczki – błąd! Po pierwsze jest to bardzo niebezpieczne dla udzielającego pomocy – można stracić palec. Po drugie, taki przedmiot może spowodować połamanie zębów, a nawet zadławienie chorego. Przy napadzie drgawkowym ważne jest, by chronić głowę chorego przed urazem, a jeśli wymiotuje – ułożyć go na boku.
- Rezygnacja z opaski uciskowej w przypadku silnie krwawiących ran kończyn – błąd! Jeśli silny ucisk bezpośrednio na ranę nie wystarcza do zahamowania krwotoku, opaska uciskowa może uratować pacjenta przed zgonem z powodu utraty krwi. Jest mało prawdopodobne, że jej zastosowanie będzie przyczyną amputacji kończyny.
- Ułożenie osoby z atakiem serca na plecach – błąd! Optymalne ułożenie ciała przytomnego pacjenta z zawałem serca w czasie oczekiwania na przybycie pomocy, to pozycja siedząca – najlepiej na podłodze, z plecami opartymi o ścianę i nogami zgiętymi w kolanach. Ważne jest, aby nie spuszczać chorego z oczu i – w razie potrzeby – niezwłocznie przystąpić do resuscytacji.
Źródło: NewsMax
